یلدا

عشق نمی میرد .گر د روزگار میشیند اما باز نمیمیرد .چه زیباست این عشق و چه زجری است این حسرت نبودن ها.نمیبابم باز اما باز عشق نمیمیرد فریاد از جان سرکشیدم تا بیایی .اما چه بیهوده 

حالم امروز بد جور هوایی است نمیدانم چه ناجور هوایی است گذر از صد حادثه کردم باز اما چه سود از امروز این حال و این سوگ نوایی .یا رب نظری کن ما را در طالب خود جایی ده ما را تا تو هستی غم نیست اما تو را گم کرده و غم بس ژیاد است ما را

گاه بارانی ام گاهی داغ و سوزانم چه هوایی است نمی دانم من آن روز که بدرودت گفتم همان لحظه مردم همان لحظه پرپرشدم اما تو ندیدی .ببار بر خاکسترهای ریخته بر جاده هایی که هرگز ما را به هم نرسانید .چه آهسته در خود نالیدم و چه بی پروا رفتی .بر سنگ مزارم اشک هایم را نقاشی بکش تا بدانم اشک هایم را نگریستی.معبودم هزار بار ستایشت کردم کجاس دستان رحمتت عشق را از وجودم پاک کن .گر میگویی عشق تاوان دارد و باید بگیری .بگیر بتاز من گذر از آتش عشق نمودم جان دادن چه سهل است .تاوان عشق کشیدن است میدانم اما فقط من .........؟تو نبودی ؟؟؟؟؟هر بار برایت مینویسم اما پاسخت هرگز نخواهم داد اینگونه تو تاوان میدهی من نیز میکشم درد عشقی که بر جانم نهادی .وعده مان باشد کلام من منتظرم بمان 

تا کنارم آمدی اما نشانت نیست من کجا بینم تو را انگار حواست نیست .انگار حواست نیست یک عمر دل بردی و بی خبر تر از بی تابی من هر روز عذابم ده هر روز مرا لبریز خواستن هایی کن که تو نخواستی .تا کنارم آمدی بویت را شنیدم صدایت کردمو رویت ندیدم کاش میدیدم تو را ای نازنین آهوی صحرای خیال من .برایت می نویسم باز عمری نمانده است مجنون تو دیگر توان ناله ی آهی ندارد .تو کجایی 

باز هم پاییز دیگر .باز هم مرگ و باز غم از راه رسید .من تو را در گرمای تابستان از دست دادم در یک روز گرم تابستان .چه آرام رفتی و چه مظلومانه به من گفتی چیزی نیست آخرین حرفایت را هر روز زمزمه میکنم مادر بزرگ مهربانم تو گفتی خوب میشوم و می آیم اما پنج ماه شد تو که نیامدی .آخرین دیدارمان گفتم خوب میشوی تو گفتی تن شما سالم عزیزم من دلخوشیم تو بود گرمی دستانت را می خواهم .سجاده ات انتظار تو را می کشد .کی می شود باز ببینمت